Het begon allemaal met een wijntje op zijn tijd. ’s Avonds na mijn werk vond ik het heerlijk om een wijntje na het eten of tijdens het televisie kijken te drinken. Het gaf me een gevoel van gezelligheid en ontspanning. Toen der tijd woonde ik nog alleen. Een jaar later ontmoette ik mijn huidige man. We ontdekten dat we beide van wijn hielden. Vooral een wijntje op zijn tijd. Mijn man zag op internet dat er bij ons in de buurt een grote wijn proeverij gehouden werd en leek het een leuk idee om hier naar toe te gaan. Ik stemde ermee in, natuurlijk leek me dat leuk! Echter was deze wijnproeverij het begin van mijn wijnverslaving. Ik vond het zo leuk om nieuwe wijnen te ontdekken, te proeven en dus te drinken dat ik iedere avond één van de nieuwe wijnen ging proberen. Doordat ik het steeds leuker vond en dus leuker werd het een verslaving.
Verslaving ontwikkelen
We hadden ondertussen een wijnopslag, weliswaar meer voor de show maar ik gebruikte het om te drinken. Stiekem ging ik iedere avond naar onze wijnopslag om uit één van de wijnrekken een wijnfles te halen. Niet alleen ’s avonds, vrijwel meerdere keren per dag, helemaal toen ik hoorde dat een rode wijn op zijn tijd goed voor het bloed is. Dit was voor mij een soort excuus dat ik het gewoon kon drinken, zonder dat het slecht voor me was. Was ik emotioneel of niet lekker in mijn vel? Dan dronk ik een wijntje en voelde ik me gek genoeg weer een stuk beter. Mijn man merkte mijn wijnverslaving al lange tijd op en heeft me meerdere keren gewaarschuwd maar steeds wuifde ik het weg. Totdat ik eigenlijk niet meer zonder het drinken van een wijntje kon. Ik werd er gewoon ziek van. Voelde me totaal niet lekker en zat slecht in mijn humeur. Toen heb ik samen met mijn man de stap genomen om van deze verslaving af te komen. Een jaar verder kan ik zeggen dat ik mijn wijnverslaving onder controle heb. Nu drink ik alleen nog maar een wijntje in het weekend en hoef ik niet meer stiekem naar een wijnrek te lopen om een wijntje te nuttigen.
